Sondowanie dynamiczne

Sondowanie dynamiczne to technika stosowana w inżynierii geotechnicznej i badaniach podłoża gruntowego, mająca na celu określenie właściwości mechanicznych gruntu i skał na różnych głębokościach. Metoda ta polega na wbijaniu, wciskaniu lub wkręcaniu do gruntu specjalnego sprzętu pomiarowego, najczęściej w postaci lekkiego lub ciężkiego słupa sondowego, i mierzeniu oporu materiału podłoża na penetrowanie.

Opór ten jest następnie analizowany, aby uzyskać dane na temat charakterystyk gruntu, takich jak gęstość, spójność, kąt tarcia wewnętrznego oraz inne parametry niezbędne do projektowania fundamentów, oceny stabilności zboczy, planowania wykopów oraz innych prac inżynierskich i budowlanych. Sondowanie dynamiczne jest szczególnie przydatne na etapie wstępnych badań terenowych, umożliwiając szybką i stosunkowo niedrogą ocenę warunków gruntowych na dużych obszarach.

Techniki sondowania dynamicznego różnią się w zależności od zastosowanego sprzętu, siły uderzenia i metodologii pomiarów. Najpopularniejsze metody to Standard Penetration Test (SPT), Cone Penetration Test (CPT) oraz Lightweight Deflectometer (LWD). Każda z tych metod ma swoje specyficzne zastosowania, zalety i ograniczenia, co pozwala na dobranie najbardziej odpowiedniej techniki badawczej do konkretnego typu projektu i warunków terenowych.